Oświadczenie Wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego prof. Stanisława Biernata

W piśmie z 16 grudnia 2015 r. Prokurator Generalny stwierdził, że uchwały o wyborze sędziów TK „nie są aktami normatywnymi, lecz aktami stosowania prawa. Kompetencje kontrolne Trybunału Konstytucyjnego obejmują wyłącznie ocenę aktów normatywnych i nie rozciągają się na akty stosowania prawa” (s. 4 stanowiska PG). Podobnie Marszałek Sejmu Marek Kuchciński w piśmie z 22 grudnia 2015 r. stwierdził, że uchwały o wyborze sędziów TK „nie cechuje normatywność. Wyrażana przez nie treść nie spełnia wymogów pozwalających uznać je, choćby zakresowo, za <<przepis prawa>> w rozumieniu art. 188 pkt 3 Konstytucji. W związku z tym kontrola ich konstytucyjności i legalności wykracza poza kognicję Trybunału Konstytucyjnego” (s. 14 stanowiska Sejmu). 
Wniosku Prokuratora Generalnego z 11 stycznia 2017 r. nie można zatem odebrać inaczej jak kolejnego przejawu dekonstrukcji niezależności Trybunału Konstytucyjnego, jaka niestety odbywa się od rozpoczęcia VIII kadencji Sejmu. Wykreowany został sztucznie problem, w celu ingerowania w niezawisłość sędziowską, czy też – czego w obecnej sytuacji nie da się niestety wykluczyć – usunięcia z urzędu sędziów. Stali oni na straży niezależności Trybunału Konstytucyjnego, w szczególności wobec wybrania przez Sejm w listopadzie 2015 r. sędziów na obsadzone już wakaty sędziowskie. Taki jest bowiem podstawowy sens wyroku K 34/15 jak i postanowienia U 8/15. Problem ten dotyczy m.in. dra hab. M. Muszyńskiego, który został wskazany jako sprawozdawca do rozstrzygnięcia sprawy U 1/17. 
Wpływanie przez organ władzy wykonawczej na niezawisłość sędziowską jest nie do pogodzenia z podstawowymi założeniami demokratycznego państwa prawa, niszczy konstytucyjnie gwarantowaną odrębność Trybunału Konstytucyjnego jak i podważa zaufanie do organów państwa. 
Stanisław Biernat